Zoals we eerder hebben gemeld, geven we een aantal weken extra aandacht aan Burn-out zijn en Burn-out klachten hebben. Deze keer gaan we eens wat dieper in op wat het met de naasten doet, waar je op kan letten en hoe je je naaste bij kan staan.

Let op: Dit is een Ervaringsverhaal van één van de oprichters van De Ervaringscoach.nl. Want ja, ook zij zitten uiteraard vol ervaringen die we inzetten om een ander bij te staan of om eigen kennis en ervaringen te delen met jou of werkgevers! 

Zomaar ineens
Het overvalt je, je ziet het niet aankomen. Zo maar, daar ineens gebeurt het: je partner zit met grote halen snikkend op de bank te vertellen dat alles te zwaar is en hij/zij het leven niet meer aangenaam vindt…..

Deze spoel ik even terug, want heb je het echt niet zien aankomen? Waar was je toen je partner steeds minder ging slapen, geïrriteerd raakte om niets? Geen zin meer had in samen leuke dingen doen? Als jij enthousiast was en je partner alleen de schouders optrok? Als je partner met het lood in de schoenen naar het werk ging en steeds vaker griep verschijnselen had? Misschien dacht je eerst dat er een ander in het spel was en jij je plek kon gaan verliezen. Dan toch ook weer niet, want soms werd jouw schouder gezocht of werd er een stukje onzekerheid in een gesprek gebracht.

Achteraf bekeken heb je het waarschijnlijk wel degelijk zien aankomen, alleen heb je het misschien niet kunnen plaatsen als zodanig. Deze symptomen wijzen nl. toch echt op een klassieke Burn-out.

Het stukje van je relatie dat ze “in voor en tegenspoed” noemen, wordt aardig op de proef gesteld in deze periode. Kan jij het dragen, zijn jouw schouders sterk genoeg om al het werk over te nemen en je partner de ruimte te gunnen om aan zichzelf te werken? Of sta jij met je handen in het haar en heb je geen idee hoe je alle ballen van het leven in de lucht kan houden?

Burn-out raakt ook anderen
Het Burn-out zijn is niet alleen een aanslag op het leven van één persoon, maar werkt door in het hele gezin. Vaak wordt het door de persoon die Burn-out is, ervaren als falen. Onzekerheid maakt plaats voor schaamte en vooral niemand mag iets weten. Dit laatste is echter voor de partner onmogelijk, want na de zoveelste smoes waarom je alleen op de verjaardag bent gekomen is er geen ontkomen meer aan.

De partner heeft steun nodig, die heeft mensen om zich heen nodig om de zwaarste klappen op te kunnen vangen. Dus wordt alsjeblieft niet boos als wij als partner zijnde toch ons netwerk gaan inlichten, dat wij hulp vragen om op de kinderen te passen als wij merken dat jij het even niet trekt. Er is maar een zin voor: “Niemand is onaantastbaar”. Er begint een lange periode van gesprekken, bellen met de baas en de arbo-arts, later misschien ook het UWV en de psychiater. Tijdens dit alles verwacht je van je partner dat je dit schouder aan schouder doet.

Een praktijkvoorbeeld (De namen in dit stukje zijn fictief)
“Laatst zat ik op een verjaardag, daar hoor je natuurlijk al het leedvermaak van de familie en omstanders. Ineens kwam Hans alleen binnen: “Hé, Hans waar is Marjan?” “Nou…” zei Hans: “wij zijn niet meer samen, ik heb de scheiding aangevraagd! Ze was Burn-out en ja, je denkt toch niet dat ik in dat negatieve mee ga, kom op zeg, ik ben nog jong, wil gewoon mijn seks en iemand die het huishouden doet, niet iemand die op de bank hangt met een doos zakdoeken!!!”  Mijn mond viel open van verbazing!! “Hans, waar zijn de kinderen dan?” “Oh..” zei Hans: “Die zitten bij mijn schoonouders, die hebben niets aan een moeder die alleen maar huilt en in bed ligt”.
Ik vond het moeilijk om nog aardig te doen tegen Hans die avond, heb hem niet meer gesproken. De volgende dag ben ik meteen naar Marjan toegegaan”.

Zo zie je maar dat iedereen anders reageert op een situatie. Zoals hierboven geschetst, is natuurlijk niet helpend voor de persoon die Burn-out ís. Ook al denk je dat je niets kan doen, je kan zeker een grote bijdrage leveren in het herstel van je partner!

Wat helpt?
In eerste instantie zal je zelf in de overlevingsmodus gaan staan, maar na verloop van tijd kom je erachter dat een stevige en stabiele relatie je partner hoop geeft en dat jouw steun er echt toe doet! Wacht als partner niet te lang met ingrijpen als je vermoedt dat jouw wederhelft het zwaar heeft. Op die manier kan meer leed voorkomen worden en kun je samen werken aan het herstel van je partner. Blijf altijd in gesprek met elkaar ook al is dat zeer moeilijk. En zorg dat je leuke dingen voor jezelf blijft doen! Maar zoek ook hulp voor jezelf, laat je bijstaan en steunen door mensen uit je omgeving en onze Ervaringscoaches.

Mocht je dit herkennen en hier meer over willen weten, maak dan een afspraak met één van onze ervaringscoaches die als “partner van” werkzaam zijn bij ons. Wij kunnen jullie bijstaan tijdens de herstelperiode.

Geschreven uit eigen ervaring door Claudia